Hallo JoBa…
Het probleem begint denk ik al bij de gasten thuis met het uitzoeken van een vakantie. De indruk wordt gewekt dat Vlieland een autoluw eiland is. Vroeger sprak men zelfs van een autovrij eiland, maar dat is tegenwoordig niet meer te verkopen.
Tegenwoordig heeft bijna iedereen een auto en sommige gezinnen hebben er zelfs twee of meer.
De vraag is dus: Wat is onze mobiliteit ons waard? Nou ja “dè vraag”? Het is één vraag.
Een andere vraag is: Wat vind de raad van het feit dat het met het autobezit op het eiland de spuigaten uitloopt?
De speerpunt van het gemeentebeleid rond toerisme is al heel lang dat Vlieland rust en ruimte moet uitstralen. (het berichtje van Mirjan onderstreept maar weer de juistheid van die speerpunt)
Hoe gaat men dat afdwingen in de toekomst? Gaan we nog meer dwingende regeltjes krijgen? (Een stringenter parkeer beleid was daar al een voorbeeldje van.)
Erg liberaal is het allemaal niet overigens, maar als de portemonnee wat leeg raakt, dan zijn principes vaak het eerste slachtoffer. (Dat is wel liberaal)
Ik zou graag zien dat de raad wat creatiever omsprong met dit probleem. Het is te gemakkelijk om boetes uit te delen en het komt de sfeer in deze kleine gemeenschap ook niet ten goede.
Is het een idee om het “aantoonbaar minder rijden” aantrekkelijker te maken. Niet dat iemand die veel rijdt plotseling meer zou moeten gaan betalen, maar iemand die minder rijdt een beetje minder. Een soort aanmoedigings prijs.
Op die manier kom je niet aan het recht van de eilander om een auto te bezitten, en leg je op een prettige manier de verantwoordelijkheid bij de bestuurder.
Over asociaal weggedrag kunnen we kort zijn.
Het kan je een keer overkomen dat je te hard rijdt. Mag ook op Vlieland niet!
Waarschuwing of milde bekeuring aan den broek en een weekje chagrijnig. Niks aan de hand. Maar als je bij herhaling gepakt wordt met: veel te hard rijden, rijden onder invloed, of ander hinderlijk weggedrag, dan zou men eerder over moeten gaan tot het intrekken van vergunningen.
En dan nog iets over de afkeer tegen klokkenluiders.
Ik heb het meerdere keren meegemaakt dat iemand het in zijn hoofd haalde om iemand rechtstreeks aan te spreken op asociaal weggedrag die vervolgens helemaal de touwtyfus werd gescholden door de persoon in kwestie op een zeer intimiderende manier. Ik denk dat ik niet de enige ben die ooit zoiets heeft meegemaakt.
Maar dat laat je de volgende keer wel uit je hoofd. Dan ga je gewoon naar “oom/tante agent”. Maar dan durf je zo'n sujet niet aan te geven, dan maak je de politie attent op het weggedrag van die persoon. Want stel je voor..
En zo verziekt de schreeuwende minderheid het wederom voor de meerderheid.
Maar ook dat komt vaker voor op Vlieland.
Robin