Al weer 11 jaren geleden, ik was 14 en was nog nooit “serieus” met een meisje geweest. Die zomer, tijdens mijn vakantie op Vlieland kwam daar een einde aan. Jij, mijn mooie, betoverende engel was toen 17 en je werkte “ergens” op Vlieland, waar dit was weet ik nog steeds niet. Ik ontmoette je bij de haven, 's avonds wat drinken in de Dorpsstraat en via een bospaadje richting het bos achter de vuurtoren. Wat een nacht…de mooiste nacht van mijn leven, alsof het hele eiland betoverd was…van de maan die jouw lichaam nog mooier maakte tot de magische geur van het bos,van de warmte die uit de duinen kwam tot het aan-en-uit van de vuurtoren…zoals in een sprookje.

Aan het begin van deze magische avond spraken we af: “Geen namen, geen telefoonnummers”. Tot op vandaag heb ik die belofte gehouden, als jij dit leest en jij mijn prinses was toen…mijn naam is Kevin. En tot alle Vlielanders: mijn meest romantische herinnering ligt op jullie paradijsje. Ik ben op jullie allemaal jaloers, jullie leven het mooiste stukje van de hele wereld (en ik ben op veel plaatsen van de wereld geweest) Als er een hemel na de dood bestaat weet ik zeker dat het op Vlieland lijkt. Al weer 11 jaren geleden…ik zal het nooit vergeten.