Gezien het feit dat de naam van mijn partner en mij, Henk en Marja Veerdig, wordt genoemd in deze molendiscussie en ook dingen worden verteld die onwaarheden bevatten, voel ik me, na de vele discussies gelezen te hebben, aangesproken en genoodzaakt een en ander recht te zetten over ons, destijds uiteindelijk niet-gerealiseerde, plan de verloren gegane korenmolen van Vlieland weer te herbouwen.
Ik ga niet in op het wel of niet passen van een nieuw gezichtspunt op Vlieland waarover vele discussies al op deze plek zijn gevoerd; historisch gezien was ons plan verantwoord zoals uit gedegen archiefonderzoek is gebleken maar een ieder is vrij zijn of haar mening daarover te geven of het wel of niet past en of je nu wel of niet leuk vindt, zoals ook dagelijks hier gebeurt. De reden dat wij uiteindelijk niet verder zijn gegaan met de uitvoering, heeft niets te maken met het afhaken van een financier; weet niet wie dat verzonnen heeft. Het heeft alles en alleen te maken met het feit, dat Henks baan bij het CSK als Klu-gedetacheerde meteomedewerker rond 2003-2004 ten einde zou lopen. Dit vernamen wij in 1999, dus met een dergelijk groot project op stapel moet je een keuze maken: blijven en ander werk proberen te vinden of streep eronder en verhuizen naar de plaats waar je tewerkgesteld wordt. In onze versie kon het project zichzelf bedruipen maar we konden er niet van leven, vandaar de noodzaak werk te behouden. In onze opzet was beslist geen sprake van het opzetten van een horeca-gelegenheid: bij de eerste besprekingen werd deze optie onmiddellijk uitgesloten door B&W destijds. De molen zelf zou fungeren als boegbeeld en ingericht worden als museum aangaande de molengeschiedenis; in het duin onder de molen, aan het zicht onttrokken dus, zou een exposieruimte komen met een permanente tentoonstelling over weer en wind en ruimte voor wisselexpo's. Met pijn in het hart, want we dragen Vlieland en zijn bewoners nog een zeer warm hart toe, hebben wij besloten het plan in de ijskast te zetten en onze werkkring elders te zoeken. Voor ons is het in molenopzicht gelukt: we hebben een watermolen(tje) kunnen bemachtigen in het buitengebied bij Leeuwarden. Wat de plannen voor de molen van Vlieland betreft: we hebben een oproep in het destijds bekende blad Het Baken geplaatst wie interesse had de plannen over te nemen. Daar kwamen twee serieuze reacties op, helaas zonder goede afloop in de zin van voortgang. Ook de gemeente Vlieland heeft jarenlang, tot vorig jaar aan toe, onze plannen in het achterhoofd gehouden en de bouwvergunning geldig gehouden, zo ook het Toeristisch Platform Vlieland heeft zijn voelhoorns uitgestoken. Uiteindelijk is eind vorig jaar gekozen voor uitbreiding van de haven van Vlieland en niet voor ons, eventueel door het Platform en de gemeente aangepast, molenplan. Overigens lag het niet in de bedoeling dat wij dat nieuwe plan zouden exploiteren maar wij waren te allen tijde bereid onze plannen van destijds te ontvouwen. Velen van u zullen misschien blij zijn dat ons plan niet gerealiseerd is, velen van u misschien ook niet maar dat is aan een ieder vrij hoe daarover te denken. Mochten er mensen zijn die alsnog meer willen weten: in het archief van de Gemeente Vlieland liggen alle tekeningen en zijn alle aanverwante zaken bewaard…. voor de liefhebber…. Hartelijke groet aan een ieder van Vlieland, ook van Henk die inderdaad momenteel in Bosnië verblijft.