Overplaatsing

  • Piem

    Het hele Vlielandse politiekorps wordt per 1 mei overgeplaatst naar de wal.

    Wie weet er wat meer over??

    Grr Piem

  • Prikker

    Verbannen!

    Sinds de portefeuillehouder openbare orde zijn werkbesprekingen met het plaatselijke korps heeft verlegd naar het Praethuys, is het bergafwaarts gegaan met de sfeer in het politieteam.

    Omdat de grootste ondernemer, samen met de grootste aannemer ook inspraak hadden in het te voeren beleid en omdat er twee maten werden ingevoerd, begon ook de bevolking te morren.

    En omdat onze eigen zwartharige Pepper, samen met onze Harlinger Magnum de meetlat die hun was aangereikt door Hij die Vertrekken Gaat dusdanig voortvarend hanteerde, begon de willekeur wel heel erg op te vallen.

    In de Volkskrant speelt Hij die Vertrekken Gaat de vermoorde onschuld, maar de gehele handelswijze past perfect in het patroon dat wij de afgelopen tien jaar hebben zien ontstaan;

    bevoordeel degene die mij een vol glas aan reiken, benadeel degene die mij tegenspreken en dwarszitten.

    Binnenkort is zijn spel echter uit; Hij die Vertrekken Gaat is dan vertrokken.

    Een zwarte bladzijde in de geschiedenis van het eilander bestuur kan omgeslagen worden.

    Prikker

  • hetzelfdeliedje

    Het is het bekende liedje, Vlieland slaat weer eens een flater als een open WC, half Nederland lacht zich gek…ik zou zeggen ga zo door…

  • Albert

    Uit het AD van maandag 2 mei 2005:

    Soepele politie graag

    Door Bob van 't Klooster

    Op Vlieland is het politieteam opgedoekt. Reden: de korpsleiding op het vasteland vond dat de onderlinge relaties onherstelbaar waren verstoord.

    Serieuze criminaliteit is er eigenlijk niet. De laatste moord op Vlieland was rond 1700. Het is voor de politie vooral bekeuringenwerk.

    Alleen als er iets van waarde aanspoelt, verandert de gemiddelde Vlielander in een `outlaw'. Een paar jaar geleden nog, toen er een deklading hout aanspoelde. Juttend Vlieland trok met alles wat reed naar het strand. Eén agente, enkele jaren daarvoor van het vasteland gekomen, begon tijdens de terugtocht van het stand bekeuringen uit te delen omdat sommige transportmethoden gevaar in het verkeer zouden opleveren. Dit was tegen het zere been van nogal wat Vlielanders. Wie niet begrijpt dat het gezag op zulke momenten een oogje toeknijpt, vond men, hoort niet thuis op het eiland.

    In het eilandkorps - drie mannen, drie vrouwen - werd de rechtlijnigheid van de agente evenmin door iedereen gewaardeerd. Het korps raakte volgens goed ingevoerde bronnen in de ban van een richtingenstrijd. Het ene kamp vond dat de wet consequent moest worden gehandhaafd. Het andere kamp vond al die bekeuringen die op de wal worden uitgedeeld (voor wildplassen, zonder gordel rijden, openbare dronkenschap) niet zo erg bij Vlieland passen, ook al werd er vanaf het vasteland op de strengere aanpak gehamerd.

    De vlam sloeg in de pan toen een agente haar vrouwelijke collega aansprak op wat Vlielanders omschrijven als `vrijpostige vrijetijdsbesteding'. Dan bedoelen ze: nogal wat drinken in je in vrije tijd. De bewuste agente deed dat in cafe ‘t Praethuys in de Dorpsstraat in Oost-Vlieland, ook de plek waar tal van andere (prominente) eilanders aan de toog plachten te zitten. Regelmatig en tot laat drinken in het gezelschap van Vlielanders paste niet, vond de `rechtlijnige’ agente. Alleen al om niet in de verleiding te komen fout gedrag van anderen door de vingers te moeten zien.

    Haar kritiek werd niet gewaardeerd. Twee collega's dienden een klacht over haar in bij de korpsleiding. Ruzies over de kleinste zaken, zoals dienstroosters, waren het gevolg, samenwerking werd onmogelijk. Onder de Vlielanders viel op dat de werkwijze van de verschillende agenten uiteenliep. Eindeloze verhalen over vriendjespolitiek en willekeur deden de ronde. Loesje van het eiland verspreidde een poster met de tekst: ,,Er wordt met twee maten gemeten, met welke maat meet jij?''

    Per 1 juni wordt het eilandkorps officieel ontbonden. Burgemeester Van der Mark verspreidde vrijdag het bericht dat een `mediationpoging van drie maanden' is mislukt. Voor velen zijn de perikelen rond het korps een soap geworden. ,,Lachen'', zegt Sonja achter de bar van hotel Golfzang, als ze het bewuste bericht van de burgemeester tevoorschijn haalt. Bij de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij is de reactie minder onverschillig; zij raakte drie vrijwilligers kwijt. Praten over wat er is gebeurd, blijkt moeilijk te zijn. ,,U hebt begrepen dat er twee kampen zijn'', zegt Jan Roelof Witting van de Reddingsbrigade ,,Die kampen zijn er ook binnen de KNRM, dus wij kunnen geen partij kiezen.''

    Het ene kamp waardeerde rechtlijnigheid. ,,Zij is recht door zee'', zegt W. Renier, leraar op Vlieland. ,,Ze spreekt je aan op je gedrag, dat lijkt mij ook normaal voor de politie.'' Door haar lessen op turnclub ‘31 behaalden de Vlielandse meisjes bovendien eerste prijzen op toernooien in Friesland. Ze gaf ook verkeersles op school, ze ging mee op schoolreisjes, ze was een vertrouwenspersoon voor veel kinderen. ,,Nu is ze weg. En wie zijn daarvan de dupe? De kinderen van Vlieland’', zegt Renier.

    Nu komen er iedere ochtend een paar agenten van het vasteland om half tien met de snelboot uit Harlingen. Ze stappen van de loopplank en rijden hun rondjes. 's Avonds gaan ze terug met de laatste boot. In het weekeinde overnachten ze in een van de hotels.

    Hoe kon een conflict tussen twee agentes een heel eiland in rep en roer brengen? ,,Er is veel te weinig leiding geweest'', concludeert Jan van der Veen, die 14 jaar politieman op het eiland was. Sinds 2000 is hij beheerder van kampeerterrein Stortemelk. In 2003 kwam er een nieuwe teamchef die tevens teamchef op Terschelling was. Maar al na een half jaar verdween hij permanent naar Terschelling. Toen mocht de Harlingse teamchef Vlieland erbij doen. ,,Dat kan niet'', zegt Van der Veen. ,,Je moet op dit eiland echt een teamchef neerzetten die zegt; zo gaan we het doen. Anders loopt het hier uit de hand. Vlielanders voelen zich koninkjes op hun eiland, en zijn trots. Mensen van het vasteland testen ze uit.''

    ,,Nu heeft iedereen spijt'', zegt Renier. ,,We beseffen nu dat we die agenten hard nodig hebben. Zeker met de zomer voor de deur. Nog even en er zitten 10.000 toeristen op het eiland.'' Zullen de Vlielanders misbruik maken van het verminderde toezicht? ,,Nee, zeker niet'', zegt Van der Veen. ,,Het is hier wel een volkssport om de grens op te zoeken van wat mag. Maar die sport is alleen leuk mét politie, niet zonder.''

    Copyright: Algemeen Dagblad

  • Koningin Wanda

    Toets de naam Vlieland in op alle zoekmachines en je hoeft nooit meer naar GTST te kijken, het is daar live !

    Huppa, op naar de volgende klucht !