Stel: je hebt een lievelingsplek op aard en het heet Vlieland. Het liefst ga je er zo vaak mogelijk naar toe maar helaas gaat dat vanwege je magere financien niet zo vaak als je wel zou willen.

Stel: je ontmoet een leuke Vlielander, je hebt al eens kennis met hem gemaakt, bij hem in de “jeep”gezeten en even zo snel weer dag moeten zeggen omdat de boot op punt van vertrekken stond.

Stel dat je jaren later op de zelfde plek op Vlielands bodem een man ziet lopen. Je kijkt mekaar in de ogen en denkt : Huh , is dat…. En dat je hem gedurende die week steeds maar weer tegen komt. Meestal zit hij in een vrachtwagen of auto en zodoende gaat de kennismaking niet verder dan wat lachen en zwaaien naar mekaar. En zoals altijd gaat de week Vlieland veel te snel voorbij en sta je met tranen in je ogen op de kade te wachten op de boot die je weg zal voeren van je geliefde eiland, niet wetende hoe lang het dit keer zal duren voor je haar weer zult zien.

En stel dan dat jij het bent die door je tranen heen Vlielands' straten aftuurd in de hoop “hem” nog een keer te zien. De man van wie je zo weinig weet en van wie je ook niet meer zult weten als je in al je verlegenheid aan een week niet genoeg hebt.

Wat zou jij dan doen….